علمی ترویجی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری آبخیزداری، احیاء مناطق خشک و کوهستانی ، دانشگاه تهران

چکیده

رشد جمعیت و طبعا افزایش تقاضا باعث تحمیل فشار به منابع محدود حوزه های آبخیز شده است. به نحوی که موازنه بین منابع موجود و نیازهای رو به رشد جوامع انسانی بهم ریحته است. بخش کشاورزی در ایران که محدودیت ذاتی منابع آب دارد، برداشت کننده حدود  90درصد از منابع آبی کشور است و نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی کشور دارد. از طرفی در یک نگاه بلند مدت، قیمت پایین انرژی و آب انگیزه محافظت و استفاده عقلانی از این منابع را در ذهنیت بهره بردار ایجاد نکرده است. این در حالیست که بین آب، انرژی و غذا روابط بسیار بهم پیوسته و درهم تنیده ای برقرار است. بنابراین در برنامه ریزی برای توسعه پایدار نیازمند درک و دانستن روابط متقابل بین آب، انرژی و غذا هستیم تا بتوانیم با مدیریت هماهنگ و مرتبط آنها از منابع طبیعی کشور محافظت نماییم.ا

کلیدواژه‌ها